ความเป็นตะวันตกกับรายการโทรทัศน์และวิทยุ
ในระยะแรกรายการโทรทัศน์จะเป็นรายการที่ใช้รูปแบบการผลิตแบบไทย
ๆ
แต่พอช่วงปี
2528-2532 รายการโทรทัศน์เริ่มมีการปรับปรุงใหม่ มีรายการใหม่ ๆ มามาก
รูปแบบรายการเป็นแบบตะวันตกมากขึ้น อาทิเช่น รายการเกมส์โชว์
รายการ ทอล์คโชว์ รายการแนวสารคดีขนาดสั้น รวมทั้งการรายงานข่าว/การเสนอข่าว
ซึ่งในช่วงปี 2530 เป็นต้นมา รายการในลักษณะของมิวสิควีดิโอ รายการเพลงที่สร้างโดยค่ายเพลงต่าง
ๆ เริ่มหลั่งไหลเข้ามาในรายการโทรทัศน์ จนกล่าวได้ว่า ปริมาณรายการแบบตะวันตก
มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในโทรทัศน์ไทย และเป็นรายการที่เป็นที่นิยมของคนส่วนมาก
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัด คือ รายการเพลง ละครมิวสิควิดีโอของค่ายเพลงแกรมมี่และอาร์เอส
ที่มีความถี่ของการออกอากาศสูงมาก
ในช่วงที่มีผู้ชมสูงอย่างช่อง 7 , 5 , 3 มิวสิควิดีโอ
ที่ค่ายต่าง ๆ มักมีการนำเสนอภาพการใชัชีวิตแบบตะวันตก สร้างภาพให้ผู้ชมดูว่าการใช้
ชีวิตแบบตะวันตกเป็นสิ่งที่เท่ห์ น่าลอกเลียนแบบ
เช่น ความสัมพันธ์ของเด็กนักเรียน
โดยเฉพาะด้วยภาพของเด็กนักเรียนในโรงเรียนนานาชาติ
(ที่แตกต่างจากลักษณะของ โรงเรียนไทยอย่างเห็นได้ชัด) ความสัมพันธ์แบบชู้สาวของเด็กนักเรียน
การทดลองอยู่กัน
ก่อนแต่งงานของวัยหนุ่มสาว
ซึ่งในที่สุดภาพต่าง ๆ เหล่านี้จะเป็นตัวกำหนดวิถีชีวิต กรอบความคิดของผู้รับสาร
หากผู้รับสารปราศจากการแยกแยะว่าสิ่งใดควรทำหรือไม่ควรทำ
ความบันเทิงที่แสดงออกมาทางวิทยุกระจายเสียงนั้นโดยเฉพาะรายการเพลง
ที่มีผู้ฟังจำนวนมาก
รูปแบบของรายการเป็นรูปแบบที่ลอกเลียนแบบมาจากตะวันตกทั้งสิ้น
เริ่มตั้งแต่ชื่อรายการ
ถ้าสถานีใดตั้งชื่อรายการด้วยภาษาไทย
ผู้ให้การสนับสนุนก็จะไม่ สนับสนุน เพราะคิดว่าเป็นคนฟังก็จะไม่ฟังและคิดว่าไม่น่าจะทันสมัย
รวมทั้งผู้ฟังก็จะ
ไม่ฟัง เพราะคิดว่ารายการจะน่าเบื่อกลัวคนอื่น
ๆ จะว่าเชย อาทิเช่นชื่อรายการจะมีตั้งแต่ Radio No Problem , Smile Radio
, Hotwave แต่จะไม่มีชื่อสถานีอย่าง"ผิวปากตามเพลง" "เพลินเพลงยามค่ำ"
เหมือนอย่างในอดีต เป็นต้น รูปแบบของการจัดรายการ เพลงที่เปิดก็
จะต้องมีการเอาใจตลาดแนวเพลงที่เปิด
จะมีทั้งดนตรีร็อค ป็อป และที่กำลังเป็นที่นิยมกัน
ตอนนี้คือ แนวอัลเธอร์เนธีฟ เพราะจากการสำรวจแล้วพบว่า
ผู้ฟังร้อยละ 60 ชอบดนตรี
แบบโมเดิร์นไทย
ร้อยละ 50 ชอบแบบ ดนตรีตะวันตก ร้อยละ 13 เป็นแนวโฟล์ค
แล้วที่เหลือจะเป็นเพลงไทยแบบเก่าซึ่งมีไม่ถึง
ร้อยละ 5
ปรากฏการณ์เหล่านี้ สามารถกล่าวได้ว่า"ปัจจุบันนี้สื่อวิทยุและโทรทัศน์ของ
เมืองไทยกำลังเสียตัวให้กับตะวันตกอย่างเห็นได้ชัด"