Initio

Cantus ad introitu stantes

Populo congregato, dum ingreditur sacerdos cum ministris, cantus ad introitum incipitur. Post venerationem altaris, sacerdos sedem petit.

®Omnes: Amen.

Salutatio populi

®O. Et cum spírito tuo.

®O. Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi.

Vel

Et cum spíritu tuo.

S. Dóminus vobíscum. (vel Pax vobis).

®O. Et cum spíritu tuo.

S. Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebranda.

Fit brevis pausa silentii.

Omnes simul faciunt confessionem:

Confíteor Deo omnipoténti, et vobis fratres,

quia peccávi nimis

cogitatióne, verbo, ópere et omissióne:

(percutientes sibi pectus) mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa.

Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem

ómnes Angelos et Sanctos,

et vos, fratres, oráre pro me

ad Dóminum Deum nostrum.

S. Misereátur nostri omnipotens Deus, et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam æternam.

®O. Amen.

S. Frates agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebranda.

Fit brevis pausa silentii.

S. Miserére nostri, Dómini.

®O. Quia peccávimus tibi.

S. Osténde nobis, Dómini, misericórdiam tuam.

®O. Et salutáre tuum da nobis.

S. Misereátur nostri omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.

®O. Amen.

Fit brevis pausa silentii.

S. Qui missus es sanáre contrítos corde: Kýrie, eléison.

®O. Kýrie, eléison.

S. Qui peccátores vocáre venísti: Christie, eléison.

®O. Christie, eléison.

S. Qui ad déxteram Patris sedes, ad interpellándum pro nobis: Kýrie, eléison.

®O. Kýrie, eléison.

S. Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perducát nos ad vitam ætérnam.

®O. Amen.

Kyrie, eleison

Sequuntur invocationes Kýrie, eléison, nisi iam præcesserint in aliqua formula actus pænitentialis.

V. Kýrie, eléison. R. Kýrie, eléison.

V. Christe, eléison. R. Christe, eléison.

V. Kýrie, eléison. R. Kýrie, eléison.

Gloria in excelsis

Deinde, quando præscribitur, cantatur vel dicitur hymnus:

Glória in excélsis Deo

et in terra pax homínibus bonæ voluntátis.

Laudámus te, benedícimus te,

adorámus te, glorificámus te,

grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam,

Dómine Deus, Rex cæléstis,

Deus Pater omnípotens.

Dómini Fili unigénite, Iesu Christe,

Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris,

qui tollis peccáta mundi, miserére nobis;

qui tollis peccáta mundi,

súscipe deprecatiónem nostram.

Qui sedes ad dextéram Patris, miserére nobis.

Quóniam tu solus Sanctus, tu solus Dóminus,

tu solus Altíssimus,

Iesu Christe, cum Sancto Spíritu:

in glória Dei Patris. Amen.

Collecta

Quo hymno finito, sacerdos, manibus iunctis, dicit:

Orémus.

Et omnes una cum sacerdote per aliquod temporis spatium in silentio orant.

Tunc sacerdos, manibus extensis, dicit orationem; qua finita, populus acclamat:

®Amen.

Lectiones et cantus sedentes

Lector ad ambonem legit primam lectionem.

Ad finitem lectiones significandam, lector subdit:

Verbum Dómini.

®Omnes: Deo grátias.

Psalmista seu cantor psalmum dicit, populo responsum proferente.

Postea, si habenda sit, legitur secunda lectio.

Ad finem lectiones significandam, lector subdit: Verbum Dómini.

®Omnes: Deo grátias.

stantes

Sequitur Allelúia, vel alter cantus.

Diaconus vel sacerdos: Dóminus vobíscum.

®Omnes: Et cum spíritu tuo.

D. Léctio sancti Evangélii secúndum N.

®O. Glória tibi, Dómini.

Finito Evangelio, diaconus vel sacerdos dicit: Verbum Dómini.

®Omnes: Laus tibi, Christie.

Homilia sedentes

Deinde fit homilia.

Professio fidei stantes

Fit diebus dominicis et in sollemnitatibus.

Credo in unum Deum,

Patre omnipoténtem,

factórem cæli et terræ,

visibílium ómnium et invisibílium.

Et in unum Dóminum Iesum Christum,

Fílium Dei unigénitum,

et ex Patre natum ante ómnia sæcula.

Deum de Deo, lumen de lúmine,

Deum verum de Deo vero,

génitum, non factum, consubstantiálem Patri:

per quem ómnia facta sunt.

Qui propter nos hómines

et propter nostram salútem

descéndit de cælis.

Ad verba quæ sequuntur, usque ad factus est, omnes se inclinat.

Et incarnátus est de Spíritu Sancto

ex María Vírgine, et homo factus est.

Crucifixus etiam pro nobis sub Póntio Piláto;

passus et sepúltus est,

et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras,

et ascéndit in cælum, sedet ad déxteram Patris

Et íterum ventúrus est cum glória iudicáre vivos

et mórtuos, cuius regni non erit finis.

Et in Spíritum Sanctum, Dóminum et vivificántem:

qui ex Patre Filióque procédit.

Qui cum Patre et Fílio simul adorátur.

et conglorificátur:

qui locútus est per prophétas.

Et unam, sanctam, cathólicam et apostólicam Ecclésiam.

Confíteor unum baptísma in remissiónem peccatórum.

Et exspécto resurrectiónem mortuórum,

et vitam ventúri sæculi. Amen.

1.PRÆPARATIO DONORUM

sedentes

Si cantus ad offertorium non peragitur, sacerdoti licet hæc verba elata voce proferre:

Benedictus es, Dómine, Deus univérsi,

quia de tua largitáte accépimus panem,

quem tibi offérimus,

fructum terræ et óperis manuum hóminum,

ex quo nobis fiet panis vitæ.

In fine populus acclamare potest:

®Benedictus Deus in sæcula.

Diaconus, vel sacerdos, infundit vinum et parum aquæ in calicem, dicens secreto:

Per huis aquæ et vini mystérium

eius efficiámur divinitátis consórtes,

qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.

Postea sacerdos dicit, elevans aliquantulum calicem super altare, secreto, vel elata voce:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,

quia de tua largitáte accépimus vinum, quad tibi offérimus,

fructum vitis et óperis manuum hóminum,

ex quo nobis fiet potus spirituális.

In fine populus acclamare potest:

®Benedictus Deus in sæcula.

Postea sacerdos, inclinatus, dicit secreto:

In spíritu humilitátis et in ánimo contríto sucipiámur a te, Dómine;

et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.

Deinde sacerdos, stans ad latus altaris, lavat manus, dicens secreto:

Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea,

et a peccáto meo munda me.

Stans postea in medio altaris, versus ad populum, extendens et iungens manus, dicit:

Oráte, fratres:

ut meum ac vestrum sacrifícium

acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.

Populus respondet:

®Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis

ad laudem et glóriam nóminis sui,

ad utilitátem quoque nostram

totiúsque Ecclesiae suæ sanctæ.

STANTES

In fine orationis super oblata, populus acclamat: Amen.

2.PREX EUCHARISTICA

Tunc sacerdos incipit Precem eucharisticam.

S. Dóminus vobíscum.

®O. Et cum spíritu tuo.

S. Sursum corda.

®O.Habémus ad Dóminum.

S.Grátias agámus Dómino Deo nostro.

®O. Dignum et iustum est.

Sacerdos prosequitur præfationem.

In fine præfationis, una cum populo, ipsam præfationem concludit, cantans vel clara voce dicens:

®Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómini Dómini.

Hosánna in excélsis.

Sacerdos, manibus extensis, dicit:

Te ígitur, clementíssime Pater,

per Iesum Christum, Fílium tuum,

Dóminum nostrum,

súpplices rogámus ac pétimus,

ut accépta hábeas

et benedícas + hæc dona, hæc múnera,

hæc sancta sacrifícia illibáta,

in primis, quæ tibi offérimus

pro Ecclésia tua sancta cathólica:

quam pacificáre, custodíre, adunáre

et regére dignéris toto orbe terrárum:

una cum fámulo tuo Papa nostro N.

et Antístite nostro N.

et ómnibus orthodóxis atque cathólicæ

et apostólicæ fídei cultóribus.

Commemoratio pro vivis.

Meménto, Dómine, famulórum

famularúnque tuárum N. et N.

Iungit manus et orat aliquantulum pro quibus orare intendit. Deinde, manibus extensis, prosequitur:

et ómnium circunstántium,

quorum tibi fides cógnita est et nota devótio,

pro quibus tibi offérimus:

vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis,

pro se suísque ómnibus:

pro redemptióne animárum suárum,

pro spe salútis et incolumitátis suæ:

tibíque reddunt vota sua

ætérno Dei, vivo et vero.

Infra Actionem.

Comunicántes,

et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis Dei et Dómini nostri Iesu Christi:

+ sed et beáti Ioseph, eiúsdem Vírginis Sponsi,

et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum,

Petri et Pauli, Andreæ,

(Iacóbi, Ioánnis, Thomæ, Iacóbi, Philíppi, Bartholomæi, Matthæi, Simónis et Thaddæi:

Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti, Cornélii, Cypriáni, Lauréntii, Chrysógoni,

Ioánnis et Pauli, Cosmæ et Damiáni)

et ómnium Sanctórum tuórum;

quórum méritis precibúsque concédas,

ut in ómnibus protectiónis tuæ muniámur auxílio.

(Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.)

et (noctem sacratíssimam) diem sacratíssimum celebrántes,

(qua) quo beátæ Maríæ intemeráta virgínitas

huic mundo édidit Salvatórem:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi: +

Communicántes,

et diem sacratíssimum celebrántes,

quo Unigénitus tuus,

in tua tecum glória coætérnus,

in veritáte carnis nostræ visibíliter corporális appáruit:

sed et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetríces eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi: +

Communicántes,

et (noctem sacratíssimam) diem scratíssimum celebrántes

Resurrectiónis Dómini nostri Iesu Christi secúndum carnem:

sed et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper vírginis Maríæ,

Genetríces eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi: +

Communicántes,

et diem sacratíssimum celebrántes,

quo Dóminus noster,

unigénitus Filius tuus,

unítam sibi fragilitátis nostræ substántiam

in glóriæ tuæ déxtera collocávit:

sed et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper Vírginis Mariæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:

Communicántes,

et diem sacratíssimum pentecóstes celebrántes,

quo Spíritus Sanctus

Apóstolis in ígneis linguis appáruit:

sed et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis Dei et Dómini nostri Iesu Christi: +

Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ,

sed et cunctæ famíliæ tuæ,

quáesumus, Dómini, ut placátus accípias:

diésque nostros in tua pace dispónas,

atque ab ætérna damnatióne nos éripi

et in electórum tuórum iúbeas grege numerári.

(Per Christum Dóminum nostrum. Amen.)

Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ,

sed et cunctæ famíliæ tuæ,

quam tibi offérimus

pro his quoque, quos regeneráte dignátus es

ex aqua et Spíritu Sancto,

tríbuens eis remissiónem ómnium peccatórum,

quæsumus, Dómine, ut placátus accípias:

diésque nostros in tua pace dispónas,

atque ab ætérna damnatióne nos éripi

et in electórum tuórum iúbeas grege numerári.

(Per Christum Dóminum nostrum. Amen.)

Tenes manus expansas super oblata, dicit:

Quam oblatiónem tu, Deus, in ómnibus, quæsumus,

benedíctam, adscríptam, ratam,

rationábilem, acceptabilémque fácere dignéris:

ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectíssimi Fílii tui,

Dómini nostri Iesu Christi.

genuflexi

Qui, prídie quam paterétur,

accépit panem in sanctas ac venerábilis manus suas,

et elevátis óculis in cælum

ad te Deum Patrem suum omnipoténtem,

tibi grátias agens benedíxit,

fregit,

dedítque discípulis suis, dicens:

Accípite et manducáte ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo.

Símili modo, postquam cenátum est,

accípiens et hunc præclárum cálicem

in sanctas ac venerábilis manus suas,

item tibi grátias agens benedíxit,

dedítque dicípulis suis, dicens:

Accípite et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo.

stantes

Deinde dicit sacerdos:

Mystérium fídei.

Et populos prosequitur, acclamans:

®Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam ressurrectiónem confitémur, donec vénias.

®Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

®Salvátor mundi, salva nos,

qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

Postea sacerdos dicit:

Unde et mémores, Dómine,

nos servi tui, sed et plebs tua sancta,

eiúsdem Christi, Fílii tui, Dómini nostri,

tam beátæ passiónis,

necnon et ab ínferis resurrectiónis,

sed et in cælos gloriósæ ascensiónis:

offérimus præcláræ maiestáti tuæ

de tuis donis ac datis

hóstiam puram, hóstiam immaculátam,

Panem sanctum vitæ aetérnæ

et Cálicem salútis perpétuæ.

Supra quæ propítio ac seréno vultu

respícere dignéris:

et accépta habére,

sícuti accépta habére dignátus es

múnera puéri tui iusti Abel,

et sacrifícium Patriárchæ nostri Abrahæ,

et quod tibi óbtulit summus sacérdos tuus

Melchísedech,

sanctum sacrifícium, immaculátam hóstiam.

Súpplices te rogámus, omnípotens Deus:

iube hæc perférri per manus sancti Angeli tui

in sublíme altáre tuum,

in conspéctu divínæ maiestátis tuæ;

ut, quotquot ex hac altáris participatióne

sacrosánctum Fílii tui

Corpus et Sánguinem sumpsérimus,

omni benedictióne cælésti et grátia repleámur.

(Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.)

Meménto étiam, Dómine, famulórum

famularúmque tuárum N. et N.,

qui nos præcessérunt cum signo fídei,

et dórmiunt in somno pacis.

Ipsis, Dómine, et ómnibus in Christo quiescéntibus,

locum refrigérii, lucis et pacis,

ut indúlgeas, deprecámur.

(Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.)

Nobis quoque peccatóribus fámulis tuis,

de multitúdine miseratiónum tuárum sperántibus

partem áliquam et societátem donáre dignéris

cum tuis sanctis Apóstolis et Martýribus:

cum Ioánne, Stéphano, Matthía, Bárnaba,

(Ignátio, Alexándro, Marcellíno, Petro,

Felicitáte, Perpétua, Agatha, Lúcia,

Agnéte, Cæcília, Anastácia)

et ómnibus Sanctis tuis:

intra quorum nos consórtium,

non æstimátor mériti, sed véniæ,

quæsumus, largítor admítte.

Per Christum Dóminum nostrum,

per quem hæc ómnia, Dómine,

semper bona creas, sanctíficas, vivíficas,

benedícis, et præstas nobis.

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti

ín unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sæcula sæculórum.

®Populus acclamat: Amen.

V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda. R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi, sancte Pater,

semper et ubíque grátias ágere

per Fílium dilectiónis tuæ Iesum Christum,

Verbum tuum per quod cuncta fecísti,

quem misísti nobis Salvatórem et Redemptórem,

incarnátum de Spíritu Sancto et ex Vírgine natum.

Qui voluntátem tuam adímplens

et pópulum tibi sanctum acquírens

exténdit manus cum paterétur,

ut mortem sólveret et resurrectiónem manifestáret.

Et ídeo cum Angelis et ómnibus Sanctis

glóriam tuam prædicámus, una voce dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória túa.

Hosánna in excélsis.

Vere Sanctus es, Dómine, fons omnis sanctitátis.

Hæc ergo dona, quæsumus,

Spíritus tui rore sanctífica,

ut nobis Corpus et + Sanguis fiant

Dómini nostri Iesu Christi.

genuflexi

Qui cum Passióni voluntárie traderétur,

accépit panem et grátias agens fregit,

dedítque discípulis suis, dicens:

Accípte et manducáte ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo.

Símili modo, postquam cenátum est,

accípiens et cálicem,

íterum grátias agens dedit discípulis suis, dicens:

Accípte et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo.

Deinde dicit sacerdos: stantes

Mystérium fídei.

Et populos prosequitur, acclamans:

®Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

Salvátor mundi, salva nos,

qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

Deinde sacerdos dicit:

Mémores ígitur mortis et resurrectiónis eius,

tibi, Dómine, panem vitæ

et cálicem salútis offérimus,

grátias agéntes quia nos dignos habuísti

astáre coram te et tibi ministráre.

Et súpplices deprecámur,

ut Córporis et Sánguinis Christi partícipes

a Spíritu Sancto congregémur in unum.

Recordáre, Dómine, Ecclesiæ tuæ toto orbe diffusæ,

ut eam in caritáte perfícias

una cum Papa nostro N. et Epíscopo nostro N.

et univérso clero.

In Missis pro defunctis addi potest:

Meménto fámuli tui (fámulae tuæ) N.,

quem (quam) (hódie) ad te ex hoc mundo vocásti.

Concéde, ut, qui (quae) complantátus (complantáta)

fuit similitúdini mortis Fílii tui,

simul fiat et resurrectiónis ipsíus.

Meménto étiam fratrum nostrórum,

qui in spe resurrectiónis dormiérunt,

omniúmque in tua miseratióne defunctórum,

et eos in lumen vultus tui admítte.

Omnium nostrum, quæsumus, miserére,

ut cum beáta Dei Genetríce Vírgine María,

beátis Apóstolis et ómnibus Sanctis,

qui tibi a sæculo placuérunt,

ætérnæ vitæ mereámur esse consórtes,

et te laudémus et glorificémus

per Fílium tuum Iesum Christum.

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti,

in unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sæcula sæculórum.

®Populus acclamat: Amen.

et mérito te laudat omnis a te cóndita creátura,

quia per Fílium tuum

Dóminum nostrum Iesu Christum,

Spíritus Sancti operánt virtúte,

vivíficas et sanctíficas univérsa,

et pópulum tibi congregáre non désinis,

ut a solis ortu usque ad occásum

oblátio munda offerátur nómini tuo.

Súpplices ergo te, Dómine, deprecámur,

ut hæc múnera, quae tibi sacránda detúlimus,

eódem Spíritu sanctificáre dignéris,

ut Corpus et + Sanguis fiant

Filii tui Dómini nostri Iesu Christi,

cuius mandáto hæc mystéria celebrámus.

Ipse enim in qua nocte tradebátur

accépit panem

et tibis grátias agens benedíxit,

fregit, dedítque discípulis suis, dicens:

Accípite et mandúcate ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo.

Símili modo, postquam cenátum est,

accípens cálicem,

et tibi grátias agens benedíxit,

dedítque discípulis suis, dicens:

Accípte et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo.

Deinde dicit sacerdos: stantes

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:

®Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

®Quotiescúmque mandúcamus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

®Salvátor mundi, salva nos,

qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

Deinde sacerdos dícit:

Mémores ígitur, Dómine,

eiúsdem Fílii tui salutíferæ passiónis

necnon mirábilis resurrectiónis

et ascensiónis in cælum,

sed et præstolántes álterum eius advéntum,

offérimus tibi, grátias referéntes,

hoc sacrifícium vivum et sanctum.

Réspice, quæsumus, in oblatiónem Ecclésiæ tuæ

et, agnóscens Hóstiam,

cuius voluísti immolatióne placári,

concéde, ut qui Córpore et Sánguine Fílii tui

refícimur, Spíritu eius Sancto repléti,

unum corpus et unus spíritus inveniámur in Christo.

Ipse nos tibi perfíciat munus ætérnum,

ut cum eléctis tuis hereditátem cónsequi valeámus,

in primis cum beatíssima Vírgine, Dei Genetríce,

María, cum beátis Apóstolis tuis

et gloriósis Martýribus

(cum Sancto N.: Sancto diei vel patrono)

et ómnibus Sanctis,

quorum intercessióne

perpétuo apud te confídimus adiuvári.

Hæc Hóstia nostræ reconciliatiónis profíciat,

quæsumus, Dómine,

ad totíus mundi pacem atque salútem.

Ecclésiam tuam, peregrinántem in terra,

in fide et caritáte firmáre dignéris

cum fámulo tuo Papa nostro N.

et Epíscopo nostro N.,

cum episcopáli órdine et univérso clero

et omni pópulo acquisitiónis tuæ.

Votis huius famíliæ, quam tibi astáre voluísti,

adésto propítius.

Omnes fílios tuos ubíque dispérsos

tibi, clemens Pater, miserátus coniúnge.

+ Fratres nostros defúnctos

et omnes qui, tibi placéntes, ex hoc sæculo transiérunt

in regnum tuum benígnus admítte,

ubi fore sperámus,

ut simul glória tua perénniter satiémur,

per Christum Dóminum nostrum,

per quem mundo bona cuncta largíris.

Quando hæc prex eucharística in Missis pro defunctis adhibetur, dici potest:

+ Meménto fámuli tui (fámulæ tuæ) N.,

quem (quam) (hódie) ad te ex hoc mundo vocásti.

Concéde, ut, qui (quæ) complantátus (complantáta)

fuit similitúdini mortis Fílii tui,

simul fiat et resurrectiónis ipsíus,

quando mórtuos suscitábit in carne de terra

et corpus humilitátis nostræ

configurábit córpori claritátis suæ.

Sed et fratres nostros defúnctos

et omnis qui, tibi placéntes, ex hoc sæculo transiérunt

in regnum tuum benígnus admítte,

ubi fore sperámus,

ut simul glória tua perénniter satiémur,

quando omnem lácrimam abstérges ab óculis nostris,

quia te, sícuti es, Deum nostrum vidéntes,

tibi símiles érimus cuncta per sæcula,

et te sine fine laudábimus,

per Christum Dóminum nostrum,

per quem mundo bona cuncta largíris.

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti,

in unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sæcula sæculórum.

®Populos acclamat: Amen.

V. Sursum corda R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum est tibi grátias ágere,

vere iustum est te glorificáre, Pater sancte,

quia unus es Deus vivus et verus,

qui es ante sæcula et pérmanes in ætérnum,

inaccessíbilem lucem inhábitans;

sed et qui unus bonus atque fons vitæ cuncta fecísti,

ut creatúras tuas benedictiónibus adimpléres

multásque lætificáres tui lúminis claritáte.

Et ídeo coram te innúmeræ astant turbæ angelórum,

qui die ac nocte sérviunt tibi

et, vultus tui glóriam contemplántes,

te incessánter gloríficant.

Cum quibus et nos et, per nostram vocem,

omnis quæ sub cælo est creatúra

nomem tuum in exsultatióne confitémur, canéntes:

®Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Sacerdos dicit:

Confitémur tibi, Pater sancte,

quia magnus es et ómnia ópera tua

in sapiéntia et caritáte fecísti.

Hóminem ad tuam imáginem condidísti,

eíque commisísti mundi curam universi,

ut, tibi soli Creatóri sérviens,

creatúris ómnibus imperáret.

Et cum amicítiam tuam, non oboediens, amisísset,

non eum dereliquíst in mortis império.

Omnibus enim misericórditer subvenísti,

ut te quæréntes invenírent.

Sed et foedera plúries homínimus obtulísti

eósque per prophétas erudísti in exspectatióne salútis.

Et sic, Pater sancte, mundum dilexísti,

ut, compléta plenitúdine témporum,

Unigénitum tuum nobis mítteres Salvatórem.

Qui, incarnátus de Spíritu Sancto

et natus ex María Vírgine,

in nostra condiciónis forma est conversátus

per ómnia absque peccáto;

salútem evangelizávit paupéribus,

redemptiónem captívis,

maestis corde lætítiam.

Ut tuam vero dispensatiónem impléret,

in mortem trádidit semetípsum

ac, resúrgens a mórtuis,

mortem destrúxit vitámque renovávit.

Et, ut non ámplius nobismetípsis viverémus,

sed sibi qui pro nobis mórtuus est atque surréxit,

a te, Pater, misit Spíritum Sanctum

primítias credéntibus,

qui, opus suum in mundo perfíciens,

omnem sanctificatiónem compléret.

Quæsumus ígitur, Dómine,

ut idem Spíritus Sanctus

hæc múnera sanctificáre dignétur,

ut Corpus et + Sanguis fiant

Dómini nostri Iesu Christi

ad hoc magnum mystérium celebrándum,

quod ipse nobis relíquit in foedus ætérnum.

genuflexi

Ipse enim, cum hora venísset

ut glorificarétur a te, Pater sancte,

ac dilexísset suos qui erant in mundo,

in finem diléxit eos:

et cenántibus illis

accépit panem, benedíxit ac fregit,

dedítque discípulis suis, dicens:

Accípite et mandúcate ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo.

Postea prosequitur:

Símili modo

accípiens cálicem, ex genímine vitis replétum,

grátias egit, dedítque discípulis suis, dicens:

Accípite et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácit in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo.

Deinde dicit sacerdos: stantes

Mystérium fídei.

Et populos prosequitur, acclamans:

®Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

®Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

®Salvátor mundi, salva nos,

qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

Deinde sacerdos dixit:

Unde et nos, Dómine, redemptiónis nostræ

memoriále nunc celebrántes,

mortem Christi

eiúsque descénsum ad ínferos recólimus,

eius resurrectiónem

et ascensiónem ad tuam déxteram profitémur, et, exspectántes ipsíus advéntum in glória,

offérimus tibi eius Corpus et Sánguinem,

sacrifícium tibi acceptábile et toti mundo salutáre.

Réspice, Dómine, in Hóstiam,

quam Ecclésiæ tuæ ipse parásti,

et concéde benígnus ómnibus

qui ex hoc uno pane participábunt et cálice,

ut, in unum corpus a Sancto Spíritu congregáti,

in Christo hóstia viva perficiántur,

ad laudem glóriae tuæ.

Nunc ergo, Dómine, ómnium recordáre,

pro quibus tibi hanc oblatiónem offérimus:

in primis fámuli tui, Papæ nostri N.,

Epíscopi nostri N., et Episcopórum órdinis univérsi,

sed et totíus cleri, et offeréntium,

et circum astántium, et cuncti pópuli tui,

et ómnium defunctórum,

quorum fidem tu solus cognovísti.

Nobis ómnibus, fíliis tuis, clemens Pater, concéde,

ut cæléstem hereditátem cónsequi valeámus

cum beáta Vírgine, Dei Genetríce, María,

cum Apóstolis et Sanctis tuis

in regno tuo, ubi cum univérsa creatúra,

a corruptióne peccáti et mortis liberáta,

te glorificémus per Christum Dóminum nostrum,

per quem mundo bona cuncta largíris.

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti,

in unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sæcula sæculórum.

Populus acclamat: Amen.

Oratio dominica

Præcéptis salutáribus móniti,

et divína institutióne formáti,

audémus dícere:

Sacerdos, una cum populo, pergit:

®Pater noster, qui es in cælis:

sanctificétur nomen tuum;

advéniat regnum tuum;

fiat volúntas tua, sicut in cælo, et in terra.

Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;

et dimítte nobis débita nostra,

sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;

et ne nos indúcas in tentatiónem;

sed líbera nos a malo.

Sacerdos solus prosequitur, dicens:

Líbera nos, quæsumus, Dómine, ab ómnibus malis,

da propítius pacem in diébus nostris,

ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti,

et a peccáto simus semper secúri:

exspectántes beátam spem

et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi.

Populos orationem concludit, acclamans:

®Quia tuum regnum,

et potéstas, et glória in sæcula.

Ritus pacis

Deinde sacerdos dicit:

Dómine Iesu Christe, qui dixíst Apóstolis tuis:

Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis:

ne respícias peccáta nostra,

sed fidem Ecclésiæ tuæ;

eámque secúndum voluntátem tuam

pacificáre et coadunáre dignéris.

Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.

®R. Amen.

S. Pax Dómini sit semper vobíscum.

®O. Et cum spíritu tuo.

Deinde, pro opportunitate, diaconus, vel sacerdos, subiungit:

Offérte vobis pacem.

Et omnes, iuxta locorum consuetudines, pacem et caritatem sibi invicem significant.

Fractio panis

Deinde sacerdos accipit hostiam eamque super patenam frangit, et particulam immittit in calicem, dicens secreto:

Hæc commíxtio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam.

Interim cantatur vel dicitur:

®Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.

Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.

Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: dona nobis pacem.

Quod etiam pluries repeti potest, si fractio panis protrahitur.

Ultima tamen vice dicitur: dona nobis pacem.

Præparatio sacerdotis ad Communionem

Sacerdos deinde, manibus iunctis, dicit secreto:

Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi,

qui ex voluntáte Patris,

cooperánte Spíritu Sancto,

per mortem tuam mundum vivificásti:

líbera me

per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum

ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis:

et fac me tuis semper inhærére mandátis,ét a te numquam separári permíttas.

Vel:

Percéptio Córporis et Sánguinis tui,

Dómine Iesu Christe,

non mihi provéniat

in iudícium et condemnatiónem:

sed pro tua pietáte prosit mihi

ad tutaméntum mentis et córporis,

et ad medélam percipiéndam.

Communio sacerdotis et populi

Sacerdos genuflectit, accipit hostiam, eamque aliquantulum

elevatam super patenam tenes, ad populum versus, clara

voce dicit:

Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi.

Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.

Et una cum populo semel subdit:

®Dómine, non sum dignus,

ut intres sub tectum meum,

sed tantum dic verbo

et sanábitur ánima mea.

Et sacerdos, ad altare versus, secreto dicit:

Corpus Christi custódiat me in vitam ætérnam.

Et reverenter sumit Corpus Christi.

Deinde accipit calicem et secreto dicit:

Sanguis Christi custódiat me in vitam ætérnam.

Et reverenter sumit Sanguinem Christi.

Postea sacerdos accedit ad communicandos, et hostiam parum

elevatam unicuique eorum ostendit, dicens: Corpus Christi.

Communicandus, stans, respondet: Amen.

Dum sacerdos sumit Corpus Christi, incipit cantus ad Communionem.

sedentes

Distributione Communiones expleta, pro opportunitate sacrum

silentium, per aliquod temporis spatium, servari, vel psalmus

aut canticum laudis proferri potest.

Oratio post Communionem stantes

Deinde, stans ad sedem vel ad altare, sacerdos dicit:

Orémus.

Et omnes una cum sacerdote per aliquod temporis spatium

in silentio orant, nisi silentium iam præcesserit. Deinde sacerdos, manibus extensis, dicit orationem post Communionem. Populos in fine acclamat:

®Amen.

Sequuntur, si habendæ sint, breves annuntiationes ad populum.

Deinde fit dimissio.

S. Dóminus vobíscum.

®O. Et cum spíritu tuo.

Sacerdos benedicit populum, dicens:

Benedícat vos omnípotens Deus,

Pater, et Fílius, + et Spíritus Sanctus.

®O. Amen.

Quibusdam diebus vel occasionibus, huic formulæ benedictionis paemittitur, iuxta rubricas, alia formula benedictionis sollemnior, vel oratio super populum.

Deinde diaconus, vel ipse sacerdos, manibus iunctis, ad

populum versus dicit:

Ite, missa est.

®O. Deo grátias.

Deinde sacerdos altare osculo veneratur, ut initio. Facta

denique debita reverentia cum ministris, recedit.

Si qua actio immediate sequatur, ritus dimissionis omittuntur.

 
Initio