โดนศูนย์หลอก


	โดนศูนย์บริการโทรศัพท์มือถือต้ม
	ทุกวันนี้สถานประกอบการที่ดำเนินธุรกิจที่เกี่ยวกับเครื่องมือสื่อสารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ร้านขายมือถือเดี่ยวนี้ผุดขึ้นยังกะดอกเห็ดเลยนะครับ จะเดินไปตรงใหนก็เจอแต่ร้านมือถือ ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่ายุคนี้คงจะเป็นยุคมือถือมั๊งครับ ใครๆเขาก็มีกันตั้งแต่เด็กประถมยันนักธุรกิจร้อยล้าน จะว่าไปแล้วเดี่ยวนี้มันก็เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตประจำวันของเราไปแล้ว ว่างั้นก็ได้นะครับ เวลาที่เราซื้อเจ้าโทรศัพท์ของเรามาใช้แล้ว พอใช้งานไปสักระยะหนึ่งแล้วเครื่องโทรศัพท์สุดที่รักเราเกิดมีปัญหาขึ้นมาแล้วเนี๊ย ทีนี้ก็จะทำให้เรานึกถึงเจ้าร้านซ่อมหรือศูนย์บริการขึ้นมา ส่วนมากคิดว่าน่าจะเอาเข้าศูนย์บริการใหญ่ของผู้ให้บริการดีกว่าร้านข้างนอก ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอย่างใหนดีกว่า แต่วันนี้มีเรื่องของความไม่ชอบมาพากลของ (พนักงานของ)ศูนย์บริการมาเล่าให้ฟัง เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมมีรุ่นพี่อยู่คนหนึ่ง ก็ทำงานที่เดียวกันมาปีกว่าแล้วละ ก็มีความสนิทสนมกันพอสมควรสาเหตุที่สนิทกันก็เพราะว่าเรามันคอเดียวกันหลายอย่าง อย่างหนึ่งก็คงจะเป็น นักทอร์คคอทองแดงเหมือนกัน เอาเป็นว่าค่าโทรศัพท์แต่ละคนเดือนหนึ่งพันบาทขึ้นไปล่ะ (รวมโปรโมชั่นแล้วนะ) เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่าไอ้โทรศัพท์ของพี่แกที่ใช้ทอร์ค อยู่ทุกเมื่อเชื่อวันมันเป็นยี่ห้อ อีริคสัน รุ่น ที10 หลายคนคงจะนึกหน้าตาออกนะครับ หลังจากที่คุณพี่ของผมแกใช้งานโทรศัพท์มานานประมาณปีกว่า (ทั้งค่าโทรศัพท์หาสาว ทั้งค่าเลี้ยงข้าวเลี้ยงหนัง หมดไปหลายเท่าตัวของค่าโทรศัพท์) โทรศัพท์เพื่อนยากมันก็เริ่มจะรวน โทรแป๊บเดียวยังไม่ทันที่จะได้ความแบตเตอรรี่ก็หมดซะแล้ว การแก้ใขจะทำอย่างไรดีล๊ะ ก็ไปซื้อของใหม่มาไส่แทนแบตอันเดิมซิพี่ หลังจากนั้นอีกวันนึงพี่แกก็มาชวนผมไปเดินแถวร้านโทรศัพท์เพื่อที่จะเลือกซื้อแบตเตอรี่ไส่แทนอันเก่า เดินไปก็ปรึกษากันไปว่าจะซื้อที่ใหนดี ปรึกษากันไปปรึกษากันมาก็มาได้ข้อสรุปที่ว่าเราไปหาซื้อที่ศูนย์(ศูนย์บริการของโทรศัพท์มือถือที่ถูกตั้งมาอย่างเป็นทางการ) กันดีกว่าเพราะคิดว่าซื้อสักที อย่างเรามันต้องเล่นของแท้ หลังจากที่ตกลงกันได้แล้วเราทั้งสองก็รีบบึ่งตรงไปที่ศูนย์ทันที หลังจากที่ไปถึงก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปถามน้องๆที่เป็นพนักงานศูนย์บริการว่า ไอ้แบตเตอรี่ของแท้ที่เป็นของยี่ห้ออีริคสัน รุ่นที่10น๊ะมีขายหรือเปล่าน้องเขารีบ รีบบอกทันทีเลยว่า "มีค่ะ" แล้วก็รีบนำเสนอเลยพร้อมกับจัดการแกะกล่องให้พี่เขาดู หลังจากที่เจรจากันพักหนึ่ง พี่แกก็ตอบตกลงบอกว่าเอาเลย ถามราคาว่าเท่าไหร่ น้องที่ขายเขาบอกว่า 480 บาท พร้อมรับประกัน 6 เดือนถ้าเสียหรือชารท์ไฟไม่เข้าให้เอามาเปลี่ยนได้เลยนะคะ ด้วยความสงสัยว่าทำไมราคามันถึงแพงนัก ผมจึงถามน้องคนที่ขายว่า ไอ้แบตเตอรี่ที่ขายเนี๊ยมันเหมือนกับที่วางขายอยู่ตามร้านข้างนอกหรือเปล่า เพราะเห็นแบตของรุ่นนี้ที่ข้างนอกเขาขายกัน สองร้อยต้นๆเอง เธอก็รีบบอกทันที่เลยว่า "อ่อไม่เหมือนกันหรอค่ะมันคนละเกรดกัน" ได้ยินเช่นนั้นก็อุ่นใจ แล้วเธอก็ให้ของแถมมามากมายเลยนะ สมุด และก็พวงกุญแจ พอผมพูดเล่นๆว่าอยากได้มั่งจัง น้องแกก็บอกว่าให้ด้วยก็ได้ยังแถมของแถมนั้นให้ผมด้วย ทั้งๆที่ไม่ได้ซื้ออะไรเลย เรื่องราวคงจะไม่เกิดขึ้นถ้ารเราซื้อเสร็จแล้วก็กลับบ้าน แต่หลังจากที่ซื้อเสร็จ ผมก็ชวนพี่แกเดินเที่ยวต่อใหนๆก็มาแล้วจะกลับง่ายๆได้ไงใช่ใหมครับ ก็เดินดูสาวๆให้พอกระชุ่มกระชวยสักหน่อย หลังจากเดินกันไปเดินกันมาสักพักหนึ่งก็มาจบลงตรงโซนที่ขายโทรศัพท์มือถือ ก็เลยไปถามรุ่นที่เราซื้อมาเมื่อตะกี้ว่าราคาเท่าใหร่ ผลปรากฎว่าราคา หนึ่งร้อยแปดสิบบาท ราคามันต่างกันมากเลยนะ เอาออกมาดูปรากฎว่าเหมือนกันเลย แถมของที่เราซื้อมาจากศูนย์ดันมีสติ๊กเกอร์ ประกันของร้านข้างนอกติดอยู่ด้วย ก็เลยสันนิษฐานว่าเราโดนศูนย์หลอกแล้ว หลังจากที่รู้ว่าเสียรู้แล้วด้วยความเจ็บใจ ก็กลับไปที่ศูนย์อีกครั้งนึง แล้วก็จัดแจงบอกน้องคนเมื่อตะกี้ว่าไม่เอาแล้วไอ้ที่ซื้อไปเนี๊ยะ จะคืนแล้ว (เอาตังค์ของกูคืนมา) คำพูดและท่าทีของคนขายเปลี่ยนไป พร้อมกับบอกเราว่า ไปเห็นของที่อื่นมาเล้วใช่ใหม แล้วบอกว่าบอกแล้วใช่ใหมว่าไม่รับคืน ซื้อแล้วซื้อเลย ก็เลยต้องต่อรองกันนานสุดท้ายผมก็เลยบอกว่าเอาอย่างนี้ เอาของคืนไปแล้วเอาตังค์กลับมา 380 บาท เท่ากับว่าเราขาดทุน 100 บาท เพราะตอนซื้อ ซื้อมา480 บาท เธอก็ตกลงและของของแถมที่ให้ผมและพี่มาคืนทั้งหมด เราก็โอเคเป็นอันเครียกันได้แม้ว่าจะขาดทุน100 นึงแต่ก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นค่าโง่แล้วกัน บทสรุบของเรื่องนี้ก็คือว่าโดนหลอก และคิดว่าเหตุการณ์อย่างนี้คงจะไม่เกิดขึ้นเฉพาะกับผมและพี่ผมเท่านั้น จึงเอามาเขียนบอกไว้ตรงนี้ให้รู้กันว่า เดี่ยวนี้ ถ้าเราไปซื้อส่วนประกอบของโทรศัพท์ที่ศูนย์ก็สังเกตให้ดีว่าต่างกับร้านข้างนอกอย่างไรบ้าง จริงๆแล้วศูนย์บริการเขาก็มีของแท้ไว้คอยบริการอยู่แล้ว แต่เหตุการณ์เช่นนี้เป้นเพราะว่า พนักงานในศูนย์เองนั้นแหละที่คิดจะหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง โดยการไปเอาของปลอมที่ขายกันเลื่อนในราคาไม่เท่าใหร่มาไว้ในร้านรอจนกว่าลูกค้ามาถามหา แล้วก็จัดแจงขายเท่ากับของแท้ ฟันกำไรกัน สาม สี่ เท่า ถ้าสังเกตุให้ดีจะเห็นว่า ส่วนประกอบของโทรศัพท์ของโทรศัพท์ แต่ละยี่ห้อแต่ละรุ่นจะ มีโค๊ด มีรหัสของมัน แต่ของปลอมที่วางขายกัน ไม่มี จะมีเฉพาะยี่ห้อเท่านั้น และที่สำคัญถ้าไปดูตามศูนย์จะเห็นว่าของปลอมเหล่านี้จะมีแฝงอยู่ และถ้าถามราคาละก็ จะต่างกัน สองถึงสี่เท่ากับที่ขายอยู่ข้างนอกเลย ทั้งๆที่ของเหมือนกัน ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ และเราควรจะทำอย่างไรเมื่อจะต้องซื้อคิดดูเอาเองแล้วกัน