Küçük sevinçlerimi, mutlu anlarımı olduğu kadar
hüzünlerimi, üzüntülerimi sevecen bir duyarlıkla benimle paylaştığın için.

İçimdeki çocuğu, saklı kalmış ben'i ortaya,
günışığına çıkardığın için.

Elini kalbimin üzerinde hissettiğim zaman,
üzüntülerimi alıp onların yerine,
şimdiye kadar hiç kimsenin başaramadığı o güzellikleri,
o sıcaklığı, o içtenlik ışığını bana duyurmayı başardığın için.

Hayatımı kutsal bir sevgi tapınağına çevirdiğin
ve her anımı yaşama sevincine,
unutulmayan şiirlere dönüştürdüğün için.

Çünkü sen şimdiye kadar hiç başaramadığım şeyleri,
kendimle dost ve barışık olmayı,
ve hiçbir zaman tadamadığım kadar mutlu olmamı sağlıyorsun.
Ve sen bütün bunları, yalnızca sözle,
dokunuşunla ya da işaretlerle değil,
kendin olmakla yapıyorsun.
Hiç kuşkusuz gerçek aşk ve sevgi budur.

LİSTE

Mail tıklayarak bu sayfayı arkadaşınıza gönderebilirsiniz.