..........ระบบการศึกษาไทยเมื่อไหร่ พูดก็เป็นปัญหาได้ ในที่นี้ผมข้อพูดถึง ระบบ

การเรียนในห้องเรียนดีกว่าครับ เพราะมันเป็นปัญหาที่เห็นใกล้ๆตัวเข้ามาหน่อยนึง...............

ไม่ใช่เรื่องประเด็นการเมือง แต่ก็มีข้อสังเกตที่น่าสนใจมิใช่น้อย

.........คงปฏิเสธไม่ได้ว่าบุคคลหนึ่งที่ทำให้ฟองสบู่แตก คือกลุ่มนักเรียน-นักศึกษา

รุ่นๆผมนั่นแหละครับ ทำไมเล่าครับ ก็เพราะค่านิยมของสังคม ในช่วงที่ผ่านมา

วัฒนธรรมตะวันตก มันเข้ามาจนวัยรุ่นหลงระเริง แตกกระจาย เงิน 100 บาทเรา

ไหลออกนอกประเทศกี่บาท แล้วแบบนี้เงินในประเทศก็หมด ต้องไปกู้เงินของเรา

ที่ส่งไปให้เค้าคืนกลับมาหนะสิครับ

..........มาว่าเรื่องการศึกษาดีกว่าครับ โม้เรื่องอื่นมากไปหน่อยซะแล้ว เท่าที่สังเกตดู

การศึกษาไทยศึกษาแบบเอาตัวรอดไปวันๆว่าไม๊ครับ เด็กหลายคนไม่ได้ค้นคว้านอก

ห้องเรียนซักเท่าไหร่ เรียนไปเพื่อให้ได้ดีกรี และการยอมรับจากสังคมเท่านั้นเอง

การศึกษาไทยกดให้เด็กไม่กล้า พูด กล้าคิด กล้าถามครับ จะสังเกตไม๊ครับว่า

ถ้าใคร คิดมาก-ถามมาก ขี้สงสัยไม่นานหรอกครับ เพื่อนต้องมาแซว หัวเราะเรา

หรือหาว่าเราตั้งใจเรียนเกินเหตุเลยก็มี มันเกิดอะไรขึ้นครับ!!!

...... จะโทษอาจารย์ก็ไม่ได้อีกนั่นแหละครับ อาจารย์หลายท่านพยายาม ปรับปรุง

หลักสูตรเนื้อหาการสอนให้เข้มข้น ทำ project ส่งหลายชิ้น รับรองครับ วันต่อมา

มีเด็กแห่กันเข้าห้องทะเบียนเพื่อไป drop เพียบ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกละเนี่ยะ..

..........เราต้องการที่จะได้เกรดดีๆแต่เราต้องการที่จะเรียนน้อยๆ เราพอใจที่เวลาที่

ปิดสมุดเล็คเชอร์ขึ้นมามากกว่าเปิดมัน

..........ปัญหาทั้งหมดจะแก้ยังไง ใครจะแก้ ระบบ Socialization รึเปล่า

ผมไม่รู้ครับ ผมไม่อยากบอกว่าให้สถาบันการเมืองแก้ไข เพราะผมเลิกหวังอะไร

กับสถาบันนี้ไปแล้ว......