ผมเจอแล้วครับบบบ.

ครับ 18 ฝน 18 หนาวของผม(เหมือนชื่อเพลงเลยวุ้ยยย) ก็ผ่านอะไรๆมาพอสมควร
ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหนกะเค้าอยู่บ้างเหมือนกัน
ตั้งแต่เด็กแล้วครับ ผมเห็นบ้านเมืองไทย ซึ่งมีแต่การคอรับชั่น ผู้ที่มีอำนาจมักเป็นฝ่ายถูกเสมอๆ
ข่าวดังใหญ่ๆ โตๆ มันก็ค่อยๆเลือนลางหายไป หรือไม่ก็ไปจบที่ชั้นศาล ด้วยการ "ยกฟ้อง"
คนดีๆอยู่บ้านเมืองเรานี้ไม่ค่อยได้ครับ ไอ้บ้านเมืองของเราที่ล้มครืน สรุปง่ายๆก็คือ มีคนชั่วมากกว่าคนดี
(อาจไม่เสมอไปครับ) มีคนเห็นแกกระเป๋าตังตัวเอง มากกว่า กระเป๋าตังประเทศชาติ ความเห็นแก่ตัวของ
คนเมืองคนกลายเป็นความเคยชิน
(อาจวิเคราะห์ได้ว่าคนเมืองต้องแก่งแย่งกันจนเป็นนิสัย) การโกงกินจึงเกิดขึ้นตามมาแบบใครดีใครได้
พูดแล้วผมอยากให้มีเรียน วิชา รีเอ็นจิเนียริ่ง สังคมไทย หรือไม่ก็วิชาสังคมไทยในอุดมคติ เพราะเราพูดกันมาตลอดครับ
ว่าไม่มีการโกง เลือกตั้งไม่มีการโกง ถ้าซื้อเสียงขอให้ตกนรก ....ตำรวจไม่มีการวิ่งเต้นโยกย้ายด้วยความสามารถ
ส่วย บ่อนการพนัน วินมอไซด์ วินรถตู้ ไม่เคยได้. สอบเข้าโรงเรียนดัง ผอ.ไม่เคยรับตัง..เอ ฟังดูดีจังครับ
บ้านเมืองเราดีจัง.....ปัดโถถถถถถ่ ฝันไปปปป
ผมฝันครับ หวังครับ หวังดีจะเจอ คนดีๆ ที่เรียกว่าดีจริงๆ รักตัวเอง รักประเทศชาติ ไม่เห็นแก่ได้ ไม่เห็นแก่ตัว เท่านี้พอครับ
เรียกง่ายๆว่า หากำไรให้ชีวิต คืนกำไรให้สังคม นั่นแหละครับ แล้วมาวันนี้ผมเจอคนๆหนึ่งแล้วครับ
ที่เรียกได้ว่า เข้าแก็ป ผมที่เดียว นับว่าเป็นโชคดีครับที่เราได้มีโอกาส เจอกัน ท่านเป็นอาจารย์ของผมคนหนึ่งครับ
อาจารย์ซึ่งมีจิตวิญญาณของอาจารย์ อาจารย์ที่สมควรเรียกว่าอาจารย์ จบแค่นี้ก่อนครับ ไว้ต่อ ภาค 2 ดีกว่า
วันนี้นึกอะไรไม่ค่อยออกแล้ว ไว้ว่างๆเขียนเรื่องนี้อีกครับ ชักง่วงแล้ว ....