De vrouw waarvoor ik altijd al héél
veel bewondering heb gehad.
Is één van de beroemste vrouwen
die er ooit geleefd hebben maar
niemand weet er echt veel over haar leven.
Met dit stukje wil ik er echter verandering in
brengen en jullie Cleopatra brengen zoals
ze echt was en altijd zal blijven zijn...

Cleopatra VII
(vermoedelijk Alexandrië 69 - aldaar 10 aug. 30 v.C.), koningin van Egypte,
uit het Huis der Ptolemaeën, besteeg de troon in 51, samen met haar broer Ptolemaeus XIII,
maar werd in 48 door haar regenten verdreven. Spoedig daarop, bij de komst van Caesar in Egypte,
werd zij diens minnares; hij herstelde haar, nu samen met haar tweede broer,
Ptolemaeus XIV, op de troon. Zij schonk Caesar een zoon, Caesarion (zomer 47), en volgde hem naar Rome,
waar zij van 46 tot 44 verbleef. Na de moord op Caesar keerde zij naar Alexandrië terug
en vergiftigde (naar men aannam) haar medekoning. In 41 ontmoette zij Marcus Antonius te Tarsus
en werd diens minnares; na een tijd van verwijdering huwde hij haar in 37; zij schonk hem drie kinderen.
Antonius huldigde haar bovenmate en legde door rijke schenking van titels en provincies de grondslag
voor een groot oosters rijk. Het leed geen twijfel dat het uiteindelijk doel was de heerschappij
over het gehele Romeinse Rijk met Alexandrië als hoofdstad. Toen het in 32 tot een definitieve
breuk kwam tussen Octavianus en Antonius, verklaarde de senaat om propagandistische redenen
(vermijding van het woord burgeroorlog) de oorlog aan Cleopatra. In de Slag bij Actium (31) vluchtte
zij als eerste, nog vóór het pleit beslecht was, gevolgd door Antonius. Nadat zij nog getracht
had ook Octavianus voor zich te winnen door zich te vernederen (persoonlijke ontmoeting op 8 aug. 30)
pleegde zij zelfmoord.

Cleopatra was van zuiver Macedonische afkomst. Van de traditionele culturele 'apartheid'
van de Ptolemaeën week zij slechts af doordat zij behalve haar moedertaal ook het Egyptisch
(evenals vele andere oosterse talen) sprak, en doordat zij zich als Isis,
als dochter van de zonnegod Re (zie Ra), liet vereren (Caesarion liet zij Horus noemen).
Zij was een bijzonder intelligente en heerszuchtige vrouw. Haar liefdesaffaires met
Romeinse voormannen dienden uitsluitend haar politieke ambities. Van de angst,
de haat en ook de heimelijke bewondering die haar optreden bij de Romeinen opwekte,
is Horatius (Oden I, 37) een welsprekende getuige.