Calliope, muze van de dichters
Enkele eigen (pogingen tot) gedichten
Ode � ma femme
Une vie bleue
si bleue que le ciel
d'�t�
sous un soleil
�clatant de bonheur,
voil� ce bonheur que
tu me donnes,
toi, ma femme, la
seule qui compte pour moi.
Je t'aime comme
la plage aime l'oc�an infini,
qui prend toutes les
couleurs de l'Amour
pur;
comme nous le faisons
oh ma femme,
je t'aime,
je t'aime
Het is eeuwen en eeuwen
geleden
dat
de Ridder
de Vrouw
aanbad;
waar zijn ze, deze grootse
middeleeuwse tijden
van vrouw zo mooi,
kruistochten,
van Ridder zonder vrees
Written some time in the nineties by Fabius
______________________
In de regenboog van het Leven
hou ik van jou,
in de zoete dauw van een prille lentemorgen,
terwijl ik jonge gras onder je voeten
probeer te denken en te voelen ...
ik hou van jou
omdat jij mijn zon bent,
of de ster die mijn eenzaamheid heeft doorbroken;
in jou galaxis, goud en amber,
wil ik mezelf verliezen
en ��n worden met jou
opdat ons Zijn ook
verenigd zou worden voor de Eeuwigheid.
Ik hou van jou !!
Abend und Nacht
Ik heb jou gemist,
Geliefde,
ik heb jou gemist,
zoals de opgejaagde wolf
zijn veilig hol mist.
Ik was alleen,
en toch met twee vriendinnen,
Eenzaamheid en Nacht,
mijn gedachten zo zwart
als mijn gezellin de Nacht.
Ik heb jou gemist,
mijn Geliefde,
zoals de zomer de zon mist,
zoals een kind zijn moeder mist,
zoals een man zijn vrouw mist ...
zoals,
zoals Ik jou mis ...
Oh ., Geliefde, ik mis je, ik mis je zo,
ik hou zo van je,
zoals niemand, niemand jou ooit kan beminnen.
Fabius
forever yours
-------------------------------
Wereld
In het leven van mijn dromen
wandel ik op het goud van een strand
samen met jou
waar de eindeloze blauwe oceaan
het zand likt,
en ik dan aan je voeten lig
en aan je lippen hang,
luisterend genieten
naar het frisse gemurmel van je woorden
die op mij neerdalen als de regen
van de jonge lente....
------------------------------------------
Op de hoogvlakten van de Himalaya,
Dak van de Wereld,
majestueus, ongetemd,
waar sneeuw eeuwig glinstert
en geen mens de wilde schoonheid beroert,
daar aan een eenzame bergstroom
wacht ik tot jouw ster zich gewonnen geeft
***************************************
Die vrouw schijnt mij
gelijk aan een godin te zijn;
telkens wanneer ik ze zie,
wanneer ze mij aanraakt,
wanneer ze mij kust
en telkens opnieuw
als wij vrijen ...
Naar Sappho van Lesbos
====================
Water
Ik zie zoveel dingen,
zoveel sterren,
alleen jij schijnt aan mijn firmament
Ik wil strijden voor het geluk
met jou, al moet ik bergen verzetten,
tot het bittere einde
voor jou
de zoete lenteregens, teder, zacht,
zuivere Liefde, totaal, tussen jou en mij,
passie, licht,
bevruchten de aarde
..... Ik hou van Jou....
ik wil jou drinken,
en door hou gedronken worden,
zoals het weldoende water
van oase of bergstroom die jij voor mij bent
Ik hou van Jou
voor de Eeuwigheid.
made sometimes in the late nineties
Copyright (c) 2004 Odysseus. All rights reserved.