Sevmekte istemek yoktur. Sevgilinin oldugu yerde son bulur istekler. Bir sey varsa istedigin bu senin icin degil, sevgili icin istedigindir. Ondan O'nun adına istersin. O'nu daha sonsuz sevebilmek icin istersin. Sevme ozgurlugunu istersin, kabul edilmesini istersin. Istersin ama bir gun gelir bu istekler de son bulur. Kendinden istersin artik. Sevgiliyi daha cok sevmek istersin kendinden. Sonsuz kılmak istersin. Bu yolda sevgili olur mu, olmaz mi bunu sevgilinin istegi belirler. Sevmek sevgiliyi istememeyi ogrenmektir. Sevmek sevgiliyi sevgili olmadan sevmektir. Sevmek; sevmek istemektir. Sevmek, beklememektir. Beklentilerin son buldugu bir duraktır o. Oyle ki tum gercekler, tum dunya silinir gider. Ne O'ndan anlasılmayi beklersin, ne onu anlamayı. Ne onun gelmesini beklersin, ne onun Leyla, Mecnun olmasını. Bekledigin bir sey yoktur sevmeyi becermek dısında. Sevmek, gucenmemektir. Sevmek sevgililerin hicbir sozune uzulmemeyi ogrenmek demektir. Sevgilinin olum hancerine bile hayır dememektir sevmek. Onun vurusuna onun tokadına alınmamaktir, sevgiliden gelen her hareketi ve her sozu kabullenmektir. Ihanetlere, hainliklere bile uzulmemektir. Sevgiliden gelen öl emrine bile ölürüm diyebilmektir. Kendi elleriyle kalbini bir bıcak ucuna koymaktir sevmek. Sevmek olmektir. Sevmek, olmesini bilmektir. Sevgili icin yasamaktır. Onun eli, kolu, gozu, kalbi olmaktır. Ama artık onun bir seyi olunmadıgı bir zaman olmesini bilmektir! Sevmek, vermektir. Sevmek sevdigi icin almasını bilmektir. Almamaya yemin ederek vermektir. Ama almalarda kurtaracaksa sevgiliyi almasını bilmektir sevmek!