Hij mag nu mee naar de babykamer als hij dat straks (als de baby er is)
ook mag.
Het is een persoonlijke keuze of u dit wel of niet toelaat.
Als u het wel toelaat bent u wel in de gelegenheid om de hond overal
bij te betrekken.

Sommige ouders kiezen er voor dat de hond daar niet mag komen.
Bijvoorbeeld uit hygienische overwegingen of gewoon omdat de hond
makkelijk in de weg ligt en dat u dan niet goed uit de voeten kunt.
Op deze manier voorkomt u dat de hond uit zichzelf het kindje opzoekt.

Als tussenoplossing kunt u kiezen voor een hekje waarmee u die kamer
afschermd. De hond kan de ouders en het kind wel zien, maar is niet in
die ruimte.

Of is alleen maar in die ruimte als de verzorgers er bij zijn. Ligt de baby
te slapen dan is het hekje of de deur dicht.

**Fabeltjes:**

Veel mensen denken dat de hond de baby als gezinslid beter of sneller
zal accepteren als je de hond:

** Bij de bevalling laat zijn :**

Dit is zeer tegen natuurlijk. Een wolvin/teef krijgt in haar eentje
haar nest, daar is geen roedelgenoot bij. De mensen zijn tijdens
de bevalling heel anders dan normaal, dat is voor de hond heel
vreemd. Daarom is het verstanding om de hond in een andere
ruimte te laten verblijven tijdens de bevalling.

** de nageboorte of de eerste poepluier geven / op laten eten:**

Onzin: In de natuur gebeurt dit ook niet. De teef eet haar eigen
placenta op om de melkproduktie op gang te laten komen.
Ontlasting wordt de eerste weken door de teef opgeruimd en niet
door roedelgenoten. Dus niet doen, de hond snapt er niets van.
Veel honden zijn toch al dol op diverse soorten ontlasting. Je
gaat op deze manier de hond extra attend maken op het kind
en de luier die hij om heeft. Het is niet de bedoeling dat hij
gaat bedelen om de vuile luier of probeert de luier van het kind
af te halen.

** de hond moet de gelegenheid krijgen om de baby af te likken terwijl deze
op de grond ligt. De hond zou de baby dan als een pup zien.**

NOOIT DOEN: U houdt de baby altijd in uw (hoge) veilige armen en
laat dan de hond kennismaken. De baby is geen pup en gedraagt
zich niet zoals een pup behoort te doen.

Uitgaande van de natuurlijke rangorde in het gezin, is het voor de hond
normaal dat hij de baby accepteerd. In de natuur stijgt een teef die pups
krijgt in de rangorde. De ranglagere dieren hebben de nieuwkomers (de pups)
maar te accepteren.

Als de baby er is, ga dan op dezelfde manier met de hond om als voor die tijd.
Zorg ervoor dat de hond voldoende aandacht en beweging krijgt.
Beter iets meer dan vroeger dan te weinig.
Bovendien kan een hond gefrustreerd raken en zeer onrustig worden in huis
als hij zijn energie niet kwijt kan.

Is de baby geboren en is iedereen redelijk uitgerust, dan laten we de hond zo snel
mogelijk bij de bazin.

Als de hond niet op de slaapkamer mag komen, stelt u de kennismaking uit tot het
moment waarop de moeder naar de huiskamer is gekomen.
Zij heeft alle tijd en aandacht voor de hond. Zo beseft de hond dat alle drukte,
tijdelijke onrust en vreemde geuren niet betekenen dat zij niet meer van hem houd.

Als u merkt dat hij de vreemde omstandigheden gewoon vindt, neemt u of uw partner
de baby in de armen, waar de hond bij is. U blijft op een rustige, vrolijke manier tegen
de hond praten. U haalt de hond rustig aan en laat hem aan de baby snuffelen.
Vindt hij het de eerste keren wat griezelig en durft hij niet dichtbij te komen, dan dwingt
u de hond niet. Leg de baby weer terug in de wieg en haal de hond aan, laat hem uit
of geeft hem een lekkere kluif, zodat hij het zien van de baby koppelt aan iets
prettigs voor hem.

De volgende dag herhaalt u bovenstaande, eventueel meerdere keren per dag, net zolang
tot de hond de situatie niet meer vreemd vindt en aan het kind gaat snuffelen.
We betrekken de hond zo veel mogelijk overal bij. Dus als de baby gevoed wordt, in bad
gaat, verschonen van de luier enz. mag de hond erbij zijn. We praten rustig tegen de
hond en belonen hem voor zijn goede gedrag.

Als hij wat angstig reageert : nooit dwingen.
In geen geval zelf angstig reageren als de hond dichtbij het kindje komt. Daar zou de
hond van kunnen schrikken en hem wantrouwig maken ten opzichte van het kind.
Negeert de hond het kind : geef hem dan gewoon meer tijd om aan de nieuwe
situatie te wennen. Forceer niets. Ga de hond niet dwingen om dichterbij het kind
te komen, want dat werkt absoluut averechts.

Reageert de hond heel druk : hij wil bv. constant de baby aflikken en is opdringerig.
Belangrijk is dat iedereen rustig blijft. Als u als baas paniekerig gaat reageren werkt dat
helemaal averechts op de hond.
Leer hem dat hij rustig moet zijn als de baby in de kamer is. Bestraf het aflikken niet,
maar pak hem rustig bij de halsband en zeg: "niet likken ......" en duw hem een klein
stukje terug. Geef hem commando's als de baby in de buurt is, bijvoorbeeld "zit" dan
kan hij toch kijken.

**Geboorte elders :**

Wanneer de baby niet thuis geboren wordt, komt het moment dat moeder en kind naar
huis komen. Als uw partner het kind vasthoud, heeft de moeder de handen vrij om de
hond te begroeten en te knuffelen. Daarna laat u hem (zittend op de bank) de baby
zien en laat u hem eraan snuffelen om er vertrouwd mee te raken.

De rest van het wennen aan de baby is hetzelfde als bij geboorte thuis.

**Zeer belangrijk is :**

Wijs familie en vrienden die op kraamvisite komen erop dat ze, als ze binnenkomen,
eerst de hond begroeten, zoals ze voor die tijd ook altijd deden.
Pas dan gaat het gezelschap (met of zonder hond) naar de baby kijken.

De moeilijkste periode is als de peuter gaat kruipen.

Laat nooit een hond alleen met een op de grond liggende baby of met een kruipende
of lopende kleuter, bv wanneer de bel gaat of u moet even de kamer uit.

Hond en kind verstaan elkaars tall niet en zodoende kan een kind iets doen wat door
de hond verkeerd begrepen wordt of waarvan de hond schrikt. Een natuurlijke reaktie
van het dier is dat hij van zich af bijt, ook al is hij altijd zo'n goeierd.

**Een voorbeeld, het volgende kan gebeuren :**

Hond ligt lekker in zijn mand te slapen.
De peuter kruipt langzaam in de richting
van de mand. De hond schrikt wakker en ziet
dat het kind al dichtbij is en dat hij dus niet meer
weg kan vluchten. Hij gromt laag en laat zijn
voortanden zien : dat is zijn manier van waarschuwen,
"tot daar en niet verder", maar de peuter snapt die taal
niet en denkt "de hond lacht tegen mij, lieve hond, daar
ga ik naar toe", en kruipt vrolijk verder. In zo'n situatie
kan de hond nog maar 1 ding doen en dat is zichzelf
verdedigen. Dat doet hij door nog harder te grommen en
vervolgens door van zich af te bijten (dat is zijn manier
van corrigeren). Het kind schrikt en begint te huilen.
De hond snapt deze reaktie niet : na een correktie moet de
ander onderwerpingsgebaren maken (stil op de rug gaan liggen).
Maar dat weet het kind niet en doet dat dus niet.

Deze hond is niet vals, maar reageert vanuit zijn natuur/ zijn hondentaal. Zijn mand is
zijn eigen plek en daar moet hij met rust gelaten worden en niet bedreigd worden.

Het is volstrekt onacceptabel als deze hond geeuthanaseerd zou worden voor dit
gedrag. Zijn gedrag is normaal.
De baas (de roedelleider) heeft zijn zaak verzaakt.

Een kind jonger dan 4 jaar ziet een hond niet als een levend wezen, maar als een
bewegend voorwerp, waarop ze van alles uitproberen, net zoals ze met andere
voorwerpen doen. Alleen doen ze dan dingen die voor een hond minder leuk zijn :
trekken aan de oren, vingers in de neusgaten stoppen, of in de ogen prikken.

Als ouders / opvoeders moet je ervoor zorgen dat dit soort situaties niet voor kunnen
komen, dit ter bescherming van kind en hond.

Een pup eist de eerste maanden zeer veel aandacht: opvoeding, zindelijk maken
socialisatie. U moet zich van te voren realiseren waar u aan begint.
Heeft degene die voor de baby zorgt nog genoeg energie om de pup goed op
te voeden?
Bovendien moet je er rekening mee houden dat het zowel met de baby als met
de hond soms tegen kan zitten.

stel: De baby huilt tijdelijk 's nachts heel veel. U komt slaap tekort. Hoe reageert
u dan op de pup als die iets verkeerds doet?

Het is sterk afhankelijk van de persoonlijke situatie (wel of geen ervaring
met het opvoeden van een hond)
of het verstandig is om in die periode een hond aan te schaffen.
Als er gekozen kan worden is het verstandig om eerst aan kinderen
te beginnen en daarna pas een hond te nemen.
Het meest ideale tijdstip om een hond te nemen is als het kind
4 a 5 jaar is. Het kind is dan in staat om te leren dat een hond een levend
wezen is dat met respect behandeld moet worden. Het kind gaat dan ook al
naar school, zodat de baas tijd heeft voor de zindelijksheidstraining en opvoeding
van de pup. Ook krijgt de pup zo voldoende rust.

**Allereerst :**

Neem geen hond omdat uw kind bang is van honden. Dat werkt meestal averechts.
EN..... Neem geen hond omdat de kinderen er om zeuren.

DE VOLWASSEN GEZINSLEDEN moeten de bewuste keus maken of ze
wel of geen hond willen hebben, want u neemt toch de verantwoordelijkheid voor
zo'n dier op u voor de komende 10 a 15 jaar.
De ouders/opvoeders kiezen wat voor soort (ras/geslacht/groot/klein) hond er komt
en bepalen de opvoedingsregels. De volwassenen dragen altijd de verantwoording
voor de hond, dat kunt u niet aan een jong kind overlaten.

**Pup in huis:**

Kinderen zijn meestal heel trots op de nieuwe aanwinst. Voor u er erg in hebt,
zijn de eerste dag alle vriendjes op bezoek geweest om de pup te bewonderen.
Dat is niet echt ideaal.

Dus moet je je kinderen op de komst van de pup voorbereiden.
Het is verstandig om tijdens het uitzoeken van de pup de kinderen niet mee te
nemen. Zij kunnen de keus negatief beinvloeden. Zij kiezen vaak de zieligste
uit het nest en die moet u nu net niet kiezen omdat u daarmee het risico
loopt dat u een gedragsprobleem erbij koopt.

Leg de kinderen uit dat er een leven jong wezen in huis komt en geen
speelgoedbeest. Maak met het gezin duidelijke afspraken wat wel en niet mag.
De volwassenen dragen zorg voor de opvoeding van de pup.

De pup moet eerst zijn nieuwe situatie leren kennen.
Dus de vriendjes moeten nog even wachten met op bezoek komen. Wijs de
kinderen er op dat een pup veel slaap nodig heeft en dat ze hem dan met
rust laten.

Omdat kinderen veel wilder en beweeglijker zijn dan volwassenen, moet u de
kinderen leren dat ze zich ten opzichte van de pup RUSTIG gedragen.
Een pup kan angstig worden door al die drukte.
Wanneer de volwassen gezinsleden bewust kiezen voor een hond, kan de hond
een enorme verrijking zijn van de opvoeding en ontwikkeling van een kind.

Dat ze respect moeten hebben voor de hond. Een hond is een levend wezen en
geen speelgoedbeest.

Dat ze zich rustig gedragen ten opzichte van de hond en dat ze de hond niet te
veel opwinden.

De taal van de hond : leer ze hoe de hond duidelijk maakt dat hij iets niet wil :
weglopen/gapen/lip optrekken/grommen. Nooit een hond in een hoek drijven.

Nooit achter een hond aan gaan rennen. Vooral niet als die hond uit angst
wegloopt.

Dat ze de hond naar zich toe roepen in plaats van zelf naar de hond toe te lopen.
(ranglagere moet naar de ranghogere komen)

Dat ze een hond niet aanstaren, lang aankijken of diep in de ogen kijken.

Niet met ontblote tanden de hond uitdagen. In hondentaal is dat uitdagend,
dominant gedrag. De hond zal dat van een kind niet accepteren

Dat wanneer ze de hond pijn doen (in de ogen prikken/ aan de staart of
oren trekken/ nietjes in zijn oor/ elastiekjes om zijn staart) dat de hond kan bijten
omdat ze hem dan pijn doen.

Dat ze niet om de nek van de hond heenhangen om hem te knuffelen. Honden
vinden dat snel eng en benauwend.

Dat ze nooit in de buurt van de voerbak van de hond mogen komen. Geef de hond
2x per dag op een vaste, rustige plaats eten. Je geeft de hond 15 minuten de tijd
om zijn bak leeg te eten. Daarna zet je de etensbak weg, zodanig dat de hond hem
niet meer kan zien en het kind er niet onverhoopt bij kan.

Dat ze nooit naar een slapende hond lopen of kruipen. Dat ze de hond altijd met
rust laten als hij in zijn mand of bench ligt. Dat ze niet aan zijn speeltjes en
botjes mogen komen. Ze mogen niet bij de hond in de mand gaan liggen.

Dat ze niet constant commando's geven aan de hond. De baas gebruikt commando's
en niet een jong kind.

Laat ze apporteerspelletjes spelen in plaats van sjorspelletjes.

Leer ze vreemde honden te negeren.

Dat ze nooit zomaar onverwachts naar een vreemde hond toe mogen rennen om
te aaien.

Altijd eerst aan de eigenaar vragen of de hond geaaid kan worden en of het mag.

Handig is het als een hond van pup af aan gewend is aan een "honden-box",
kamerkennel of bench.

Op het moment dat de peuter uit de box gehaald wordt en mag rondkruipen,
gaat de hond even in de bench. Zo kan de peuter rustig rondkruipen zonder
dat hij te dicht in de buurt van de hond kan komen en per ongeluk over hem
struikelt of op zijn poten gaat staan.

Deze plaats moet voor de hond altijd een fijne plek zijn en mag nooit als
straf gebruikt worden.

**Tip voor de pup in de bench :**

Onder het dekentje kun je een tikkende wekker neerleggen (zonder alarm), dit bootst het
kloppend hart van zijn/haar moeder.

Een oud t-shirt van jezelf in de bench leggen voor de eenzame nacht.

Wanneer het pupje nog bij de fokker is, een bontje of gevulde sok in het nest neerleggen (in overleg)
deze kun je na thuiskomst gebruiken voor de nestgeur.

Leg een warme kruik (geiser) met kruikezak in de bench voor de warmte van nestbroers en zussen.

Het uitlaten van de hond door een kind mag pas gebeuren wanneer het kind
de leeftijd heeft dat hij zowel lichamelijk als geestelijk overwicht heeft over de
hond. Uit onderzoek blijkt dat dat meestal pas is als een kind 15 jaar is.

**Voorbeeld wat mis kan gaan: **

Zoon of dochter laat Rakker uit. Rakker ziet aan de overkant van de staat een kat.
Daar wil hij naar toe en hij geeft een ruk aan de riem. Zoon/dochter kan de hond niet
houden en beide vliegen een drukke straat over.

Zoon of dochter laat Bennie uit. Ze komen een andere hond tegen, die zich bazig
gedraagt tegenover Bennie. Het kind is niet in staat het vechten te voorkomen of te
stoppen. In dit geval kan het kind tussen de vechtende honden terecht komen en
gebeten worden.

Hond wil snuffelen. Het kind heeft daar geen geduld voor en sleurt de hond mee.
Er wordt gemoppert op de hond omdat hij niet mee wil lopen. De hond snapt er niets
van en wordt onzeker en bang.

Kind neemt het lieve pupje mee, en gaat een flink stuk wandelen en rennen.
Als de pup wat ouder is blijkt deze gezondheids problemen te hebben (Heupen, hd)

Een pup mag pas met alle entingen 3-6-9-12 weken een wandeling maken met
andere hondencontacten.

Pup uitlaat regels zijn : Leeftijd X 5 minuten

Nogmaals neem geen enkel risico en zorg dat er altijd een volwassen persoon
bij is, als de hond uitgelaten wordt.