sesler kayalardan seke seke kizgin cole kadar yankilanmis. Meraklanan cakal, panik icinde bir
oraya bir buraya kosusan sansari durdurmus ve ne olup bittigini sormus. Nefes nefese kalan sansar
goz yaslarina engel olamayarak bir cirpida olan biteni anlatmis. <<Felaket, felaket, basimiza felaket
geldi. Ah biz ne kusur isledik de boyle bir cezayi hak ettik? Nedir bu basimiza gelenler? Baris
icindeki guzel kanyonumuza yeralti dunyasindan sinsi mi sinsi bir cingirakli yilan dadanmis.
Ruyalarimizi calip yerlerine korkunc ve karanlik kabuslar koyacakmis diyorlar.Vah basimiz, vah
vah?>> deyip aninda kaybolmus. Iyicene meraklanan col cakali yavas yavas hasmetli dag aslaninin
ini onunde toplanan endiseli kalabaligin arasina karismis. Dag aslani dusunceli dusunceli ininin onune
cikmis ve halkini sakinlestirmeye calismis. <<Meraklanmayin>> demis, <<elbet bulunur bir caresi.>>
O gunun aksami hasmetli dag aslani kanyonun ileri gelen sakinlerini toplantiya cagirmis. Kuvvetli ayi,
nazli ceylan, kurnaz sansar, bilge kaplumbaga ve guzel kuyruklu cakal atesin etrafinda toplanmislar.
Kudretli dag aslani yuzundeki ciddi ifadeyi hic degistirmeden baslamis konusmaya. <<Ilahlar bizi
siniyor>> demis. <<Bize bu felaketi vererek gucumuzu, kudretimizi siniyolar. Tek caremiz cingirakli
yilani oldurmek. Ama kim yapacak bunu? Kim hem bir dag aslani kadar cesur, ayi kadar kuvvetli,
sansar gibi kurnaz, ceylan gibi atik, ve de kaplumbaga gibi bilge?>> Kimseden ses cikmamis. Dag
aslani bir an yutkunmus sonra devam etmis sozlerine. <<Coldeki tum ahaliye duyurun. Kim ki o
ugursuz yilani oldurur ve cesedini bana getirir, onu guzeller guzeli kizimla evlendirecegim. Benden
sonra bu kanyonun, bu kizil nehrin hukumdari o olacak>> demis. Bunu duyar da guzel kuyruklu col
cakali yerinde durabilir mi? Hevesle atilmis ortaya <<Kralim>> demis askin verdigi cesaretle,
<<cingirakli yilani ben oldururum>>. Ama meclisin diger uyeleri hic orali olmamislar. Alay etmisler
gozleri askiyla isil isil parlayan cakal ile. Sen de kim oluyorsun? Cingirakli yilani oldurmek senin
neyine demisler. Kudretli dag aslani once sessizce izlemis olan bitenleri. Fakat sonra oyle bir
kukremis ki inin kayalari tir tir titremis, atesin korkudan alevleri sonmus. Herkes sus pus kalmis.
<<Cakal efendi>> demis, <<bu dediklerim senin icin de gecerli. Eger cingirakli yilanin cansiz
vucudunu bana getirirsen seni kizimla evlendiririm, ve ben tanrinin yesil cayirlarina goc ettigimde bu
diyarlarin krali olursun.>> Dag aslaninin agizindan bunlari duymak col cakalini iyiden iyiye
heyecanlandirmaya ve ask hulyalarina daldirmaya yetmis.
Ertesi sabah daha gunes bile mahmurlugunu uzerinden atamadan alev kuyruklu cakal harekete
gecmis. Dik kanyonun sarp kayalarini ustalikla tirmanan dag kecilerinin yardimiyla ve patilerinin
kanayip perisan olmasina aldirmadan kanyonun en sarp ucurumunun en ulasilmaz kayaliginda tuneyen
dev akbabanin huzuruna cikmis. <<Ey col semalarinin efendisi ulu akbaba>> demis basini egip
saygida kusur etmemeye calisarak. <<Derler ki, siz nerede olursa olsun olumun, kotulugun, ve
hastaligin kokusunu alabilir, tadini dilinizde hissedebilir, savkini gozunuz kapaliyken bile
gorebilirmissiniz. Kanyon ahalisine musallat olmus melun cingirakli yilani bulup oldurmem lazim. Ama
onu bulabilmem icin once yardiminiza ihtiyacim var. Tanri askina yuzustu birakmayin beni.>> Akbaba
hic cevap vermeden gozlerini yummus, gagasini goge kaldirip havayi soyle bir koklamis. Sonra sanki
gaipten gelen bir ses ile <<Yilan gokkusagi kayaliklarinin kizil nehirle bulustugu noktadaki mantar
kayasinin altindaki bir delikte yasiyor>> demis ve susmus. Alev kuyruklu cakal basini saygiyla egip
akbabanin huzurundan ayrilmis ve gokkusagi kayaliklarina dogru yola koyulmus. Cok gecmeden
yolda camurlu deli nehrin uzerindeki kizil bir kaya uzerinde guneslenmekte olan bilge kaplumbagaya
rastlamis. Yasli kaplumbaga <<Kargalar anlatti, cingirakli yilanin yerini bulmussun. Aferim. Ama onu
deliginden nasil cikaracaksin, onu soyle bakalim?>> demis. <<Cingirakli yilan ruyalarimizin pesinde
degil mi? Ona istedigini verecegim.>> diye gizemle cevap vermis kendinden emin cakal. Gokkusagi
kayaliklarinin kizil nehirle bulustugu noktaya varinca, alt kismi zamanla asindigi icin bir mantara
benzeyen yuvarlak kayanin uzerine tunemis. Ve cevredeki herhangi birisinin rahatlikla anlayabiliecegi
bir sesle kendi kendine konusmaya baslamis. << Dun gece gordugum ruya ne manaya geliyor acaba?
Hasmetli dag aslaninin kizi ile opusuyordum . Birden ulu akbaba onumuze dogru suzuldu. Olumun
kokusunu aldigini soyledi. Olumun cok yakinda olduguna dair uyardi beni?>> Iste o anda, sanki
firindaki kurabiyelerin kokusunu alan bir cocuk gibi kayanin altindan ruyayi duyan cingirakli yilan
belirmis. Guzel kuyruklu cakal, bir puma gibi atilmis, bir ceylan gibi o kayadan bu kayaya sekip
yilanin uzerine cullanmis ve ne olup bittigini dahi anlayamayan cingirakli yilani kiskivrak yakalamis.
Yaptigi isten mest olmus bir sekilde gururla guzel kuyrugunu ruzgara karsi salivermis cakal.
<<Olmeden once soyleyecek bir sozun var mi>> demis kibirle. <<Olecegime uzulmuyorum>> demis
yilan <<herkes olur bir gun. Benim uzuldugum senin gibi cirkin kuyruklu sefil bir cakal tarafindan
oldurulmek>> Cakal bunu duyunca kulaklarina inanamamis. Pencesini yilanin boynundan kaldirip
kuyrugunu yilana dogru uzatmis ve <<Sefil yilan, senin gozlerin iyi gormuyor galiba>> demis
<<Bundan daha guzel kuyruk kimde var?>> Ama col cakalin kuyrugunu uzatmasiyla boynu kurtulan
cingirakli yilanin bir hamlede o guzelim kuyrugu isirip koparmasi bir olmus. Kuyrugu kopan col
cakali cilgina donmus. <<Kuyrugum nerede? Kuyruguma ne yaptin? Kuyrugum? Guzelim
kuyrugum olmazsa prenses beni nasil begenir? Ne yapacagim ben simdi?>> diye debelenip durmus.
Oylesine kendinden gecmis ki, cingirakli yilanin serbest kaldiginin farkina bile varmamis. Eee
cingirakli yilan bu, yaratiklarin en sinsisi, bir kere serbest kalmaya gorsun, yerinde durur mu? Kotu
yilan bir hamleyle atilmis ve icin icin aglayan cakalin boynuna dislerini gecirmis. Oylesine sikmis,
oylesine batirmis ki sivri dislerini, zavalli col cakali tipki ulu akbaba gibi olumun kokusunu alabilmis,
tadini dilinin ucunda hissetmis. Aci ile simsiki kapattigi gozleriyle olumun savkini gormus. Cingirakli
yilan celik gibi cenesiyle zavalliyi oracikta oldurmus. Asik cakalin icinde sonmek bilmeyen o ates de
oracikta sonmus.
Anlatan :Mike Smith [Teco-seth-ahne Coyote= Mütevazi kuyruklu cöl cakali (coyote)]
Navajo öykü anlaticisi
Öyküyü nette gezinirken buldugum bir arkadasin sayfasindan aldim kendisine mail ile durumu ilettim
umarim olumlu karsilar kendisine tesekkürlerimi iletiyorum.